YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1790
KARAR NO : 2019/4607
KARAR TARİHİ : 03.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 5237 sayılı TCK’nun 6. maddesinin (e) bendinde gece vaktinin, güneşin batmasından bir saat sonra başlayan ve doğmasından bir saat evvele kadar devam eden zaman dilimi olarak tanımlandığı, dosya içeriğine göre hırsızlık suçunun 20:00 sularında işlendiği, UYAP’tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre yaz saati uygulaması da dikkate alındığında, suç tarihinde güneşin batış saatinin 19.54 olduğu, gece vaktinin 20.54’te başladığının anlaşılması karşısında, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarının gece vakti işlendiğine ilişkin kanıtlar denetime olanak verecek biçimde karar yerinde gösterilip tartışılmadan, sanıklar hakkında hükmolunan cezaların 5237 sayılı TCK’nun 143/1. ve 116/4. maddesi uyarınca arttırılması,
2- İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan 06/09/2013 tarihli iddianame ile açılan davanın 02/04/2014 tarihinde, aynı konuda 02/12/2013 tarihli iddianame ile açılan davanın ise 19/12/2013 tarihinde bu dava ile birleştirildiği anlaşılmakla, daha sonra açılan davanın CMK’nun 223/7. maddesi uyarınca reddine karar verilerek ilk açılan dava konusu hakkında hüküm kurulması gerekirken, hangi davadan hüküm kurulduğu da açıklanmadan yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle tereddüte neden olunması,
3- Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan TCK’nun 50/1-a maddesinin uygulanması sırasında, yargılama sürecinde pişman olduğu belirtilmesine rağmen, bu kabul ile çelişir şekilde yargılama sürecindeki davranışları olumsuz olarak değerlendirilerek hakkında her iki suçtan da TCK’nun 62. maddesinin uygulanmaması,
4- Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/ 85 sayılı kararı ile TCK’nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’un temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 03.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.