YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1231
KARAR NO : 2019/4787
KARAR TARİHİ : 08.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini nitelendirmede ve kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 21.11.2016 tarih, 2016/17026 Esas ve 2016/11973 Karar sayılı ilamı ile sanıklara zorunlu müdafii görevlendirildiği anlaşıldığından müdafiilere ödenen ücretin sanıklara yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ve müdafiinin ile sanık … müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderine ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “Sanıklara atanan müdafii gideri 680.00 TL’nin hazine üzerine bırakılmasına, geriye kalan 33.00 TL yargılama giderinden sanıkların payına düşen miktarın 6183 sayılı Kanun’un 106/1. maddesinde belirlenen 20,00 TL olması nedeniyle 6352 sayılı Kanun’un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK’nun 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yükletilmesine” cümleleri yazılmak suretiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.