YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/528
KARAR NO : 2018/16438
KARAR TARİHİ : 18.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın, müştekilere ait olup, aynı odada bulunan telefonlarını aldığı ve bu telefonların farklı kişilere ait olduğunu bilebilecek durumda olmadığının anlaşılması karşısında; eylemin tek hırsızlık suçunu oluşturacağı gözetilmeden, yazılı şekilde 5237 sayılıkanunun 142/1-a maddesi ile sanık hakkında iki kez hırsızlık suçundan uygulama yapılması,
2-Sanığın, kamu kurumu niteliğindeki Ana Okulu’ndan müştekilere ait telefonları çalması şeklindeki eylemi nedeniyle, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 28/02/2017 tarih, 2016/2-833 Esas ve 2017/115 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere “TCK’nın 142. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde düzenlenen kamu kurum ve kuruluşlarında veya ibadete ayrılmış yerlerde bulunan ya da kamu yararına veya hizmetine tahsis edilen eşya hakkında ve 2. fıkrasının (h) bendinde düzenlenen herkesin girebileceği bir yerde bırakılmakla birlikte kilitlenmek suretiyle ya da bina veya eklentileri içinde muhafaza altına alınmış olan eşya hakkında olmak üzere hırsızlık suçunun iki farklı nitelikli halini ihlal eden sanığa, suçun daha ağır cezayı içeren nitelikli hali olan TCK’nın 142. maddesinin 2. fıkrasının (h) bendi uyarınca cezalandırılması” gerekmesine rağmen aynı Kanun’un 142/1-a maddesi ile hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
3-Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ve müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın gözetilmesine, 18.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.