Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2017/4615 E. 2018/17099 K. 27.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/4615
KARAR NO : 2018/17099
KARAR TARİHİ : 27.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçlarından kurulan hükmün incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık …’ün temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Olay tarihinde, sanığın müştekiye ait iş yerine girerek içeriden müştekinin 3 adet bilgisayarının çaldığı olayda; 6545 sayılı Yasa’nın 104. maddesi uyarınca Kanun’un yayımı tarihinde yürürlüğe gireceğinin belirtildiği, 6545 sayılı Yasa’nın 62. maddesi ile değişik TCK’nın 142/2-h maddesinin 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe girdiği ve suç tarihinin 04.05.2013 olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan ve daha lehe olan TCK’nın 142/1-b maddesine uyduğu ve 6545 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikten önceki TCK’nın 142/1-b maddesi ile hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden suç tarihinde yürürlükte olmayan ve sanığın aleyhine olan TCK’nın 142/2-h maddesi ile hüküm kurulmak suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
2-Sanık hakkında TCK’nın 116/4. maddesi gereğince cezalandırılması talebiyle konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kamu davası açıldığı, işlenen fiilin iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin, mahkemece konut dokunulmazlığının ihlali suçundan ”Sanığın üzerine atılı suçu işlediği sabit olduğundan TCK’nın 61/1. maddesi gereğince suçun işleniş biçimi, suçun işlendiği yer ve zaman, meydana gelen zararın ağırlığı, sanığın şahsi ve sosyal durumuna göre TCK’nın 116/1. maddesi gereğince takdiren 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına” şeklinde hüküm kurulmak suretiyle, suç adı, uygulama maddesi ve TCK’nın 116/2. maddesinde seçimlik ceza düzenlendiği halde bu cezalardan hapis cezasının neden tercih edildiğinin belirtilmemesi gibi hususların, eksik, çelişkili yer alması sebebiyle hükümde karışıklığa yol açtığı anlaşıldığından,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ün temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 27.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.