Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2017/4250 E. 2018/16868 K. 25.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/4250
KARAR NO : 2018/16868
KARAR TARİHİ : 25.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, iftira
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve iftira suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Mala zarar verme suçundan zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
5271 sayılı CMK’nın 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması, 5271 sayılı CMK’nın 232. maddesinin 2. fıkrasının (d) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında sanığın gözaltında kaldığı tarihin ve sürenin yazılması gerekirken yazılmaması, mahallinde giderilebilir yazım hatası olduğundan,
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 63. maddesi uyarınca sanığın gözaltında geçirdiği sürenin cezasından mahsubuna karar verilmesi gerekirken gözardı edilmesi, infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden,
Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerde TCK’nın 119/1-c maddesi uyarınca artırım yapılırken “12 ay” hapis cezası yerine “1 yıl” hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle sonuç cezaya etkili olmadığı için, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya kapsamına göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında tekerrür uygulanmasına esas alınan ilama konu suç tarihinde 18 yaşını ikmal etmemiş olduğundan 5237 sayılı TCK’nın 58/5. maddesi uyarınca sanığın cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’nun temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından tekerrür uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.