Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2017/3808 E. 2018/13628 K. 01.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/3808
KARAR NO : 2018/13628
KARAR TARİHİ : 01.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
01/10/2015 (İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu açısından)
2015/67 (E) ve 2015/345 (K) (İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu açısından)
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A)Sanık …’ın müşteki …’ya yönelik hırsızlık suçundan kurulan 13/07/2017 tarih, 2016/347 Esas ve 2017/149 Karar sayılı hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyalan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık … müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usûl ve kanuna uygun bulunan hükmün, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
B)Sanık … hakkında müştekiler … ve …’a yönelik işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemelerinde;
Sanık … hakkında müştekiler … ve …’a yönelik iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından Kadınhanı Asliye Ceza Mahkemesi’nin 01.10.2015 tarih, 2015/67 Esas ve 2015/345 Karar sayılı ilamı ile verilen mahkumiyet kararlarının temyizi üzerine 17. Ceza Dairesi’nin 21.09.2016 tarih, 2016/9939 Esas ve 2016/9964 sayılı kararı incelenmeden mahkemesine gönderildiği, mahkemenin 13.07.2017 tarih, 2016/347 Esas ve 2017/149 Karar sayılı ilamı ile bu suçlara yönelik yeniden hüküm tesis edildiği, kurulan bu hükümlerin hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğu anlaşıldığından, sanık … hakkında müştekiler … ve …’a yönelik iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından Kadınhanı Asliye Ceza Mahkemesi’nin 01.10.2015 tarih, 2015/67 Esas, 2015/345 Karar sayılı ilamındaki hükümlerin temyiz incelemesinde;

./..

Suçların sanık … ve hakkında ayırma kararı verilen sanık … Dede Sürücü ile birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık … hakkında müştekiler … ve …’a yönelik işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerde TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında müştekiler … ve …’a yönelik işyeri dokunulmazlığını bozma suçları nedeniyle sanık hakkında sonuç ceza olarak adli para cezasına hükmedildiği, cezaların niteliği göz önüne alınarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, iş yeri dokunulmazlığını bozma suçları nedeniyle kurulan hükümlerde 58. maddenin uygulanmasına ilişkin tüm kısımların çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.