YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/356
KARAR NO : 2018/16381
KARAR TARİHİ : 18.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında mahkemenin 08.09.2011 tarih, 2010/835 Esas ve 2011/527 Karar sayılı kararı ile hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükümleri kurulduğu, sanığın yokluğunda verilen kararın usulüne uygun olarak tebliğ edildiği ve sanık tarafından temyiz edilmediği, o yer Cumhuriyet Savcısı tarafından ise sadece sanık hakkında verilen hırsızlık suçuna ilişkin mahkumiyetin aleyhe temyiz edildiği, Dairemizin 30.03.2016 tarih, 2015/10659 Esas ve 2016/4330 Karar sayılı kararı ile sadece hırsızlık suçuna ilişkin mahkumiyet hükmünün incelendiği ve bozulmasına karar verildiği, mahkemece bozulan dosyadaki mala zarar verme suçuna ilişkin kesinleştirme işleminin yapıldığı; ancak dosya yeniden esasa kaydedildikten sonra sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü kurularak hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı yanında mala zarar verme suçundan da ikinci kez hüküm kurularak ertelenmesine karar verildiği, sanığın hakkında verilen kararları temyiz ettiği, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik temyiz nedeni itiraz olarak değerlendirilip üst mahkemece reddedildikten sonra mala zarar verme suçu yönünden temyiz incelemesi için dairemizi gönderildiği anlaşılmakla, yapılan incelemede;
Sanık hakkında mahkemenin 30.03.2016 tarih, 2015/10659 Esas ve 2016/4330 Karar sayılı kararı ile mala zarar verme suçundan verilen erteli mahkumiyet hükmünün temyiz edilmemesi nedeniyle kesinleştiği ve sanık hakkında mahkemenin bozma ilamından sonra iş bu esas sayılı dosyada verdiği mahkumiyet hükmünün yok hükmünde olduğu, dolayısıyla sanığın yok hükmünde olan bu kararı temyiz etme hakkı bulunmadığı anlaşıldığından, sanığın temyiz talebinin 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi gereğince tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE, 18.12.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.