YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/3555
KARAR NO : 2018/16782
KARAR TARİHİ : 24.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Tanık …’nın beyanları ve 16/08/2009 tarihli olay yeri görgü tespit tutanağına göre; hırsızlık suçunun saat 21.00 sularında işlendiğinin belirtildiği, UYAP kayıtlarında ise; yaz saati uygulaması nazara alındığında güneşin Karşıyaka İlçesi’nde saat 20.08’de battığı, TCK’nın 6/1-e maddesi uyarınca saat 21.08’den sonraki zaman diliminin gece olarak kabul edilmesi gerektiğinin anlaşılması karşısında, suçun gece zaman diliminde gerçekleştiğine dair deliller denetime olanak verecek şekilde karar yerinde gösterilip tartışılmadan, 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin uygulanması suretiyle cezada artırım yapılması,
2-Kabul ve uygulamaya göre de; eylemin gündüz vakti işlendiğinin kabul edilmesi halinde; hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK’nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca, “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun’un 35. maddesi ile değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun’un 253. maddesinde belirtilen esas ve usullere göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 24.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.