YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/3473
KARAR NO : 2018/16488
KARAR TARİHİ : 18.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın UYAP’tan alınan güncel adli sicil kaydına göre, Adana Kapatılan 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 2010/880 Esas, 2011/93 Karar numaralı, 20.01.2014 tarihinde infaz edilen ilamının tekerrüre esas olmasına rağmen, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığı için bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık …’ın temyiz dışı diğer sanık … ile birlikte hareket ederek suça konu 3 çuval halindeki patatesleri müştekinin satış yaptığı ve olay anında üzeri bez ile kapalı bulunan tezgahtan çaldıkları olayda; adetlerin zamana, yere ve bölgelere göre değişebilmesi hususları göz önüne alındığında, suçun işlendiği yörede pazarcılık yapan kişilerin satışa sunduğu ürünleri geceleyin pazar yerinde tezgah üzerinde açıkta bırakmaları şeklinde süreklilik kazanmış genel bir alışkanlığın bulunup bulunmadığının, başka bir anlatımla müştekinin pazar yerinde açıkta bıraktığı patateslerin adet gereği açıkta bırakılan eşyalardan olup olmadığının tespiti açısından mahalli bilirkişi raporu aldırılarak gerektiğinde mahallinde keşif yapılarak suç vasfı belirlendikten sonra, sonucuna göre sanık eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 141/1 ya da 142/1-e maddelerinden hangisine uyduğunun tartışılıp değerlendirilmesi gerekirken, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde TCK’nın 141/1. maddesinden hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının gözetilmesine, 18/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.