YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/2994
KARAR NO : 2017/11500
KARAR TARİHİ : 11.10.2017
İTİRAZ
MAHKEME KARARI : Asliye Ceza Mahkemesi
TALEPLE İLGİLİ OLAN HÜKÜM : Mahkumiyet
SUÇLAR : Hırsızlık
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Hırsızlık suçundan yapılan yargılama sonucunda ; sanık … hakkında 03.11.2010 tarihinde kurulan hüküm ile müşteki …’na yönelik eylemi sebebiyle hakkında 765 sayılı TCK’nın 493/1, 61, 522, 1412 sayılı CMUK’nun 326/son uyarınca 2 ay 15 gün hapis; müşteki …’e yönelik eylemi sebebiyle hakkında 765 sayılı TCK’nın 493/1, 522, 1412 sayılı CMUK’nun 326/son uyarınca 10 ay hapis; müştekisi tespit edilemeyen … marka araçtan hırsızlık eylemi sebebiyle hakkında 765 sayılı TCK’nın 493/1, 522, 1412 sayılı CMUK’nun 326/son uyarınca 10 ay hapis; müşteki …’na yönelik eylemi sebebiyle hakkında 765 sayılı TCK’nın 493/1, 522, 1412 sayılı CMUK’nun 326/son uyarınca 10 ay hapis; müşteki …’e yönelik eylemi sebebiyle hakkında 765 sayılı TCK’nın 493/1, 62, 522, 1412 sayılı CMUK’nun 326/son uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İstanbul Anadolu 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 03.11.2010 tarih, 2010/89 Esas ve 2010/814 Karar sayılı kararının sanık …‘in temyizi üzerine;
Dairemizin 02/06/2015 tarih, 2015/ 26712 Esas ve 2016/8363 sayılı kararıyla,
Sanığın müştekiler … ve …’e yönelik işlemeyi kastettiği suçu elverişli hareketlerle doğrudan doğruya icraya başlayıp elinde olmayan nedenlerle tamamlayamaması sebebiyle hakkında 5237 sayılı TCK’nın 35. maddesi uygulanması doğru ise de yanılgılı gerekçelerle sanık hakkında aynı Yasa’nın 145. maddesiyle de uygulama yapılarak eksik ceza tayini ve sanığın müştekiler …, …’na yönelik eylemleri hakkında tayin edilen cezadan uygulama koşulları bulunmayan 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesiyle indirim yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Hırsızlık eyleminin ardından sanığın, müştekiler … ve …’na ait teybleri aldığı yeri göstererek iadeyi ve sahibi belirlenemeyen … marka aracın teybini adli emanete kaydını sağladığı anlaşılmasına karşın TCK’nın 168. maddesinin uygulanmaması isabetsiz olmuş ise de, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 04.03.2008 gün, 2008/6-47 Esas ve 2008/43 sayılı kararı ışığında, yanılgılı uygulama nedeniyle ortaya çıkacak sonuçtan sanığın yararlandırılmasının hakkaniyete aykırı sonuçlar doğmasına, adalet ve eşitlik ilkelerinin sakatlanmasına yol açacağı gözetilerek bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanması sırasında aynı maddenin birinci, ikinci ve dördüncü fıkralarındaki bazı sözcüklerin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının anılan Kanun maddesinin 1. fıkrasındaki ”hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak” hükmü gereğince infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık … müdafiinin temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, karar verilmiştir.
İTİRAZ NEDENLERİ:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı 31.05.2017 tarih ve 2017/5567 sayılı yazısı ile;
ANLATIM VE TALEP:
Sanık … hakkında suç tarihlerinde oto hırsızlığı, otodan hırsızlık ve otodan hırsızlığa teşebbüs suçlarından yürütülen soruşturma sonucu açılan kamu davası sonucu mahkeme 23/10/2003 tarihli ilk kararında sanık … hakkında 765 sayılı Yasa’nın 493/1, 522 maddeleri gereğince 4 kez, aynı Yasa’nın 493/1, 62, 522. maddesi gereğince 1 kez ve 493/1, 61, 522 maddeleri gereğince 1 kez mahkumiyetine karar vermiş, kararın temyizi üzerine yapılan inceleme sonucu Yargıtay Yüksek 10. Ceza Dairesi’nin 05/12/2005 tarih, 2004/26700 Esas ve 2005/18001 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Yasa yönünden değerlendirme yapılması gerekliliğinden kararın bozulmasına karar verilmiş, mahkemenin bozma karar üzerine yaptığı yargılama sonucunda 03/04/2007 tarih, 2006/244 Esas ve 2007/185 Karar sayılı kararı ile sanık … hakkında 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 143, 145/1. maddeleri gereğince 4 kez, aynı Yasa’nın 142/1-b, 143, 35, 145. maddeleri gereğince 2 kez cezalandırılmasına karar verilmiş, bu kararın da temyizi üzerine yapılan inceleme sonucu Yargıtay Yüksek 6. Ceza Dairesi’nin 2007/21944 Esas ve 2009/13274 Karar sayılı kararı ile yargılamanın bir önceki kararı temyiz etmeyen ve bu nedenle hakkındaki hüküm kesinleşen diğer sanık … ile birlikte yürütülmesi ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması yönünden değerlendirme yapılması gerektiği gerekçeleriyle bozulduğu, bozma sonrası mahkemenin yargılaması sonucu 03/11/2010 tarih, 2010/89 Esas ve 2010/814 Karar sayılı kararı ile sanık … hakkında 765 sayılı TCK’nın 493/1, 522, CMUK’nun 326/son maddeleri gereğince 4 kez, aynı Yasanın 493/1, 61, 522, CMUK’un 326/son maddeleri gereğince 1 kez ve 493/1, 62, 522, CMUK’nun 326/son maddeleri gereğince 1 kez cezalandırılmasına karar verildiği, bu kararın sanık tarafından temyizi üzerine Yüksek Daireniz tarafından yapılan incelemenin mahkemenin 03/11/2010 tarihli kararı üzerinden değil, 04/04/2007 tarihli kararı üzerinden değerlendirilerek incelendiği, temyize konu kararda hükümlerin 765 sayılı Yasa maddeleri uygulanarak verilmesine rağmen Dairenizin belirtilen kararında müştekiler …, …, …, … ve müştekisi belirlenemeyen … marka araca yönelik hükümlerin “ONANMASINA” ilişkin bölümde değerlendirmesinin 5237 sayılı Yasa maddelerince yapılarak ilamda çelişki yaratıldığı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığımızca düzenlenen 2011/121567 Tebliğname no’lu tebliğnamemiz ile ve 2015/352033 Tebliğname no’lu ek tebliğnamemizin değerlendirilmediği anlaşılmakla;
SONUÇ VE İSTEM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Yüksek Dairenizin 02/06/2016 gün, 2015/26712 Esas ve 2016/8363 Karar sayılı müştekiler …, …, …, … ve müştekisi belirlenemeyen … marka araca yönelik hükümlerin onama kararının KALDIRILMASI,
2-Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığımızca düzenlenen 2011/121567 Tebliğname no’lu tebliğnamemiz ile ve 2015/352033 Tebliğname no’lu ek tebliğnamemiz değerlendirilerek karar verilmesi,
3-İtiraz talebimizin Yüksek Dairenizce yerinde görülmemesi halinde dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi, tevdii itirazen saygıyla arz ve talep olunur, isteminde bulunulması üzerine dosya dairemize gönderilmekle incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü,
İTİRAZIN KAPSAMI;
Sanığın hakkında verilen temyiz incelemesine konu 03.11.2010 tarihli mahkumiyet hükmü ile incelemenin yapılmadığı,incelemenin 04.04.2007 tarihli karar üzerinde yapıldığı ,ayrıca 765 Sayılı Yasa uyarınca hüküm kurulduğu belirtilmesine rağmen kararın onanmasına ilişkin bölümde değerlendirmenin 5237 sayılı Yasa uyarınca yapılması nedeniyle ilamda çelişki yaratıldığı belirtilerek dairemizin onama kararının kaldırılması talep edilmiştir.
KARAR:
6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun’un yürürlüğü girmesi üzerine anılan Kanun’un 99. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesi uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığında yapılan itiraz üzerine incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında, 03.04.2007 tarihli ilamla müşteki …’na yönelik eylemi sebebiyle hakkında 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143, 35, 145 maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis; müşteki …’e yönelik eylemi sebebiyle hakkında 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143, 145 maddeleri uyarınca 10 ay hapis; müştekisi tespit edilemeyen … marka araçtan hırsızlık eylemi sebebiyle hakkında 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143, 145 maddeleri uyarınca 10 ay hapis; müşteki …’na yönelik eylemi sebebiyle hakkında 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143, 145. maddeleri uyarınca 10 ay hapis;müşteki …’e yönelik eylemi sebebiyle hakkında 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143, 35, 145 maddeleri uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve bu kararın sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 14.10.2009 tarih, 2007/21944 Esas ve 2009/13275 Karar sayılı bozma ilamı ile 8.2.2008 gün ve 26781 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasa’nın 562. maddesiyle değiştirilen 5271 sayılı CMK’nun 231/5-14. maddesi uyarınca sanık …’in hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle hükümlerin sair yönler incelenmeksizin sanığın 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkı da gözetilerek, bozulmasına karar verildiği,mahkemece bozmaya uyalarak kurulan hükümlerde her ne kadar TCK’nın 145. maddesi uygulanmamış ise de bozma öncesi kurulan hükümlerin sanığın kazanılmış hakkı da korunmak suretiyle sanığın netice olarak 03.04.2007 tarihli ilamda verilen ceza miktarları kadar cezalandırılmasına karar verildiği ,ayrıca her ne kadar hırsızlık eyleminin ardından sanığın, müştekiler … ve …’na ait teybleri aldığı yeri göstererek iadeyi ve sahibi belirlenemeyen… marka aracın teybini adli emanete kaydını sağladığı anlaşılmasına karşın TCK’nın 168. maddesinin uygulanmaması eleştiri konusu yapılmış ise de sanık hakkında 03.04.2007 tarihli ilamda uygulama koşulları olmadığı halde sanığın cezalarından TCK ‘nın 145. maddesi uyarınca 2/3 oranında indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayin olunduğu anlaşılmakla, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 17.11.2015 tarih, 2015/13-391 Esas ve 2015/408 Karar, 27.04.2010 tarih, 2010/6-73 Esas ve 2010/97 Karar, 04.03.2008 gün, 2008/6-47 Esas ve 2008/43 Karar sayılı kararları ışığında, yanılgılı uygulama nedeniyle ortaya çıkacak sonuçtan sanığın yararlandırılmasının hakkaniyete aykırı sonuçlar doğmasına, adalet ve eşitlik ilkelerinin sakatlanmasına yol açacağı gözetilerek bu husus Dairemizce bozma nedeni yapılmamış,açıklanan gerekçelerle Dairemizin anılan kararında usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmaması nedeniyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 31.05.2017 tarih ve 2017/5567 sayılı itiraz dilekçesinde ileri sürülen düşünce yerinde görülmediğinden REDDİNE,
Dairemizin 02.06.2016 tarih, 2015/26712 Esas ve 2016/8363 Karar sayılı kararının KALDIRILMASINA YER OLMADIĞINA, itirazın incelenmesi için dosyanın 5271 sayılı CMK’nın 308/2. maddesi uyarınca Yargıtay Ceza Genel Kurul Başkanlığına GÖNDERİLMESİNE, 11.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.