YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/2754
KARAR NO : 2018/16974
KARAR TARİHİ : 26.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Sanığın mağdura ait iş yerinin karşı tarafında bulunan boş arazideki tır dorse dingilini çalmasına ilişkin olayda, çalınan eşyanın herhangi bir adet gereği açıkta bırakılmış olup olmadığı, bu nedenle TCK’nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturabileceği araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken hatalı nitelendirme ile yazılı şekilde aynı Yasa’nın 142/1-e maddesinden hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2) Suç tarihinde UYAP kayıtlarına göre, güneşin batış saatinin 19.51 olduğu, TCK’nın 6/1-e maddesi uyarınca gece vaktinin 20.51’de başladığı, dosyada mevcut tutanaklara göre kamera görüntülerinde suça konu eşyanın 20.22 sıralarında sürüklenerek götürüldüğünün gözüktüğü, buna göre, hırsızlık suçunun gündüz vakti işlendiğinin kabulü gerekirken sanık hakkında hükmedilen cezada 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi gereğince artırıma gidilmesi,
3) Sanığın sabıka kaydında yazılı ilamlardan hangisinin tekerrüre esas alındığının karar yerinde gösterilmemesi,
4) Hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL’den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
5) Anayasa Mahkemesinin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 26/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.