YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/1772
KARAR NO : 2018/16861
KARAR TARİHİ : 25.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I)Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün yapılan temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi gereğince sanık …’ın temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II)Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1)Dosya içerisinde bulunan ve olay anını gösteren kamera görüntülerine göre, sanığın tanınmamak için kafasına sadece gözleri görünür şekilde puşi takarak müştekiye ait büfeden hırsızlık yaptığının anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin TCK’nın 142/2-f maddesinde düzenlenen ”Tanınmamak için tedbir alarak veya yetkisi olmadığı hâlde resmî sıfat takınarak hırsızlık” suçuna uyduğu gözetilmeden, yazılı şekilde TCK’nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçtan hüküm kurulması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini
2)T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3)5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet’e ait yargılama giderlerinin 21/07/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan (20,00 TL dahil) az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesi’ne yüklenmesine karar verilmesi gerekirken, 19,80 TL posta ücretinden oluşan yargılama giderinin sanıktan alınmasına karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının korunmasına, 25/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.