YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/1349
KARAR NO : 2018/16843
KARAR TARİHİ : 25.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanık … hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesi neticesinde;
Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca verilen ”hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin karara karşı, 5271 sayılı CMK’nın 231/12. maddesine 06.12.2006 tarih ve 5560 sayılı Yasa ile eklenen fıkra uyarınca itiraz yolu açık olup, temyiz olanağı bulunmadığından, sanık müdafiinin bu konudaki temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, 5271 sayılı CMK’nın 264/1. maddesi uyarınca sanık müdafiinin yasa yolu ile merciinde yanılması, haklarını ortadan kaldırmayacağından, aynı maddenin 2. fıkrasına göre itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye iletilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE,
B-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesi neticesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.000,00 TL adli para cezalarına ilişkin hükümlerin, cezaların türleri ve miktarları itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi gereğince sanıklar müdafiinin temyiz nedeninin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
C-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümler ile sanık … hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesi neticesinde;
Sanıklar hakkında hırsızlık suçunda; TCK’nın 143. maddesi ile artırım yapılırken oranın ½ olarak belirlenmesi gerekirken 1/6 olarak belirlenerek eksik ceza tayin edilmesi, TCK’nın 62. maddesi uyarınca indirim yapılırken sonuç cezanın 2 yıl 5 ay 5 gün hapis cezası yerine 1 yıl 17 ay 5 gün hapis cezası olarak eksik tayin edilmesi, sanık … hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunda TCK’nın 119/1-c maddesinini uygulanmaması hususları aleyhe temyiz olmadığından; sanık … hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunda her ikisi de temel cezayı belirlemek üzere ihdas edilmiş iki ayrı uygulama maddesi olan TCK’nın 116/1 ve 116/4 maddelerini aynı anda uygulanarak tereddüte neden olunması hususu ise sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanıklar …ve H… müdafiinin temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye kısmen uygun olarak ONANMASINA, 25.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.