YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/1244
KARAR NO : 2018/16588
KARAR TARİHİ : 19.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabul ve nitelendirmede, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Katılanın soruşturma aşamasında alınan beyanında, suç tarihinde saat 17.30’da evde yalnız olduğunu ve yemek yapmak için evin mutfak bölümüne geçtiğini, saat 23.30’a kadar da mutfak ve oturma odası birleşik olduğundan bu bölümde bulunduğunu, saat 23.30 sıralarında yatak odasına geçtiğinde hırsızlık yapıldığını anladığını ifade ettiği, buna göre eylemin 17.30-23.30 saatleri arasında gerçekleştiği, sanığın atılı suçu kabul etmemesi ve katılanının da eylemin zamanını tam olarak bilmemesi karşısında; şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği suçların gündüz işlendiğinin kabulü gerekirken, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 143. ve 116/4. maddeleri uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
2)Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edildiği belirtilmesine karşın, alt sınırdan tayin edilmesi suretiyle çelişki yaratılması,
3)Sanık hakkında; kasten işlemiş olduğu suçlar için hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması ve yine T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ve müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 19.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.