Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2017/1095 E. 2018/16753 K. 24.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/1095
KARAR NO : 2018/16753
KARAR TARİHİ : 24.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması, mahallinde giderilebilir eksiklik olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık …’nin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b ve 143/1. maddelerine konu hırsızlık suçundan hükmolunan 2 yıl 4 ay hapis cezasından, aynı Kanun’un 168/1. maddesi uyarınca 2/3 oranında indirim yapılırken “9 ay 10 gün” yerine hesap hatası yapılarak “10 ay”, aynı Kanun’un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken “7 ay 23 gün” yerine “8 ay 10 gün” hapis cezasına karar verilmesi sonucu sanık hakkında fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’nin temyiz talebi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “Sanığın hırsızladığı malların yerini göstermesi nedeniyle TCK’nın 168/1. maddesi gereğince sanığa verilen cezadan 2/3 oranında indirim

yapılarak sanığın 10 AY HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA” ibarelerinin çıkarılarak, yerine “Sanığın çaldığı eşyanın yerini göstermesi suretiyle mağdura iadesini sağladığından 5237 sayılı TCK’nın 168/1. maddesi gereğince sanığa verilen cezadan 2/3 oranında indirim yapılarak sanığın 9 AY 10 GÜN HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA” ibarelerinin eklenmesi, hüküm fıkrasından “Sanığın duruşmadaki hali, tavrı ve fiilden sonraki davranışları lehine takdiri indirim sebebi kabul edilerek TCK’nın 62/1. maddesi gereğince cezasından 1/6 indirim yapılarak 8 AY 10 GÜN HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA” ibarelerinin çıkarılarak, yerine “Sanığın duruşmadaki hali, tavrı ve fiilden sonraki davranışları lehine takdiri indirim sebebi kabul edilerek 5237 sayılı TCK’nın 62/1 maddesi gereğince cezasından 1/6 indirim yapılarak 7 AY 23 GÜN HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA” ibarelerinin eklenmesi, sanık hakkında sonuç cezanın 7 AY 23 GÜN HAPİS CEZASI olarak belirlenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.