Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2016/2832 E. 2018/4033 K. 27.03.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/2832
KARAR NO : 2018/4033
KARAR TARİHİ : 27.03.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Katılanın soruşturma aşamasındaki beyanında, iş yerini saat 00:00 sıralarında kapatıp evine doğru gittiği sırada, cüzdanını iş yerinde unuttuğunu hatırlayıp geri döndüğünü, iş yerinden cam kırılma sesi duyduğunu, sanığın 3 adet …rakı şişesi ile dükkanın önünde durduğunu, kendisini görünce sanığın elinden bulunan rakı şişelerini dükkanın önündeki dondurma dolabının üzerine bırakarak kaçtığını ve durumu kolluk görevlilerine bildirdiğini, kolluk görevlilerinin daha sonra sanığı yakaladıklarını belirttiği ancak beyanında kırılan rakı şişesinden bahsetmediği, kolluk tutanaklarında da katılanın beyanına göre sanığın olay yerinden 3 adet rakı şişesi ile bir adet şarap şişesi almaya çalıştığının belirtildiği, ancak katılan kovuşturma aşamasındaki beyanında, sanığın çalmaya çalıştığı rakı şişelerinden bir tanesini kırdığını belirtse de, bu beyanının soruşturma aşamasındaki beyanı ve kolluk tutanaklarıyla örtüşmediği, mahkemece de ”sanığın suça konu içki şişelerini olay yerine bırakarak kaçmaya başladığının” kabul edildiği, dolayısıyla eylemin teşebbüs aşamasında kaldığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 35. maddesi uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143. maddeleri uyarınca belirlenen 2 yıl 8 ay hapis cezası üzerinden, aynı Kanun’un 62/1. maddesi uyarınca 1/6 indirim yapılarak sanığın neticeten 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, 1 yıl 14 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
3-5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde düzenlenen ve hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan hak yoksunluklarının, hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle anılan Kanun maddesine aykırı davranılması,
4-Gerekçeli karar başlığında, sanığın doğum tarihinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/2-b maddesine aykırılık oluşturulması,
Bozmayı gerektirmiş, Üst Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 27/03/2018 günü oybirliğiyle karar verildi.