YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/19617
KARAR NO : 2018/15880
KARAR TARİHİ : 10.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/1, 151/1 maddelerine konu konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından dolayı sanık hakkında zamanaşımı süresi içerisinde kamu davası açılması mümkün görülmüştür.
5271 sayılı CMK’nın 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması, mahallinde giderilebilir eksiklik olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan 11/07/2013 tarih, 2011/29 Esas ve 2013/301 Karar sayılı ilamı ile verilen 2 yıl 1 ay hapis cezasının Bakırköy 13. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilmesine rağmen kararda Bakırköy 12. Ağır Ceza Mahkemesi olarak belirtilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata ise de, söz konusu kararın incelenmesinde kesinleşme tarihinin 13/12/2013 olduğu, suç tarihi olan 30/04/2013 tarihinden sonra kesinleşen bu ilamın sanık hakkında tekerrüre esas olamayacağının, adli sicil kaydının incelenmesinde sanığın İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/12/2010 tarih, 2007/400 Esas ve 2007/449 Karar sayılı ilamı ile verilen, 26/03/2010 tarihinde kesinleşen, 07/06/2011 tarihinde yerine getirilen 4 yıl 2 ay hapis cezası ile mükerrir olduğunun ve tekerrür uygulamasında bu ilamın esas alınması gerektiğinin gözardı edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi göndermesiyle 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “Sanığın daha önce Bakırköy 12. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 11/07/2013 tarih. 2011/29 Esas ve 2013/301 Karar sayılı ilamı ile 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırıldığı, kararın 13/12/2013 tarihinde kesinleştiği” ibarelerinin çıkarılıp, yerine “İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/12/2010 tarih, 2007/400 Esas ve 2007/449 Karar sayılı ilamı ile verilen 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırıldığı, kararın 26/03/2010 tarihinde kesinleştiği ve 07/06/2011 tarihinde yerine getirildiği” ibarelerinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi de gözetilerek 5275 sayılı Yasa’nın 108/2. maddesi uyarınca şartlı salıvermeye eklenecek sürenin yanılgılı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıvermeye eklenecek sürenin fazla olamayacağının gözetilmesine, 10/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.