Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2016/19216 E. 2018/15873 K. 10.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/19216
KARAR NO : 2018/15873
KARAR TARİHİ : 10.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın savunmasına, 17.02.2014 tarihli tutanağa ve dosya içeriğine göre; sanığın, katılana ait iş yerinden hırsızlık yaptıktan sonra gittiği başka bir alışveriş merkezinde bulunan mağaza kapısında alarmın sinyal vermesi nedeniyle yakalandığında; suça konu iki adet kot pantolonu çaldığı alışveriş merkezini ve mağaza adını söylemek suretiyle kot pantolonlarının katılana iadesini sağladığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında verilen cezada, 5237 sayılı TCK’nın 168/1. maddesi ile indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabul ve uygulamaya göre;
2-Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Kısa süreli olmayan erteli hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün yasal sonucu olan ve TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının a, b, ve ihtiyari olarak e bendinde belirtilen belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilebilir, ancak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53/3. maddesine göre “Mahkum olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme karşısında, hapis cezası ertelenen sanık hakkında, aynı Kanun’un 53/1-c maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ün temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 10.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.