YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/18893
KARAR NO : 2018/16160
KARAR TARİHİ : 13.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I)Sanıklar … ve … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000,00 TL adli para cezalarına ilişkin hükümlerin, cezaların türleri ve miktarları itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi gereğince sanıklar … ve …’ın temyiz taleplerinin tebliğnameye uygun olarak ayrı ayrı REDDİNE,
II)Sanıklar …, …, …, … hakkında hırsızlık suçundan ve sanıklar … ve … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanıklar …, …, …, …’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usûl ve kanuna uygun bulunan hükümlerin, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
III)Sanıklar …, …, hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan ve sanık … hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemelerinde;
Diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanıklar … ve …, hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerde suçun işlendiği saat olan 04:45’in gece olmaması nedeniyle TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanamayacağına yönelik hüküm ile sanıkların eylemi birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi nedeniyle TCK’nın 116/1-c maddesi gereğince uygulama yapılarak infazda karışıklığa neden olacak şekilde hüküm kurulması,
2)Sanıklar … ve … hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerde: T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3)Sanık … hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde; Karar tarihinde başka suçtan Malatya 2. Ordu Komutanlığı Askeri Ceza ve Tutukevi’nde tutuklu olan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebi de bulunmayan sanık …’un, hükmün okunduğu son oturuma getirtilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 196. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar …, … ve …’un temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sanık … hakkında diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 13.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.