YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/18873
KARAR NO : 2018/16660
KARAR TARİHİ : 20.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanıklar … ve … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesi neticesinde,
Doğrudan tayin edilen adli para cezalarının miktarları itibarıyla hüküm tarihinde yürürlükte bulunan ve 14.04.2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a 6217 sayılı Yasa ile eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi olanaklı bulunmadığından, sanıklar … ve …’in temyiz istemlerinin 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak ayrı ayrı REDDİNE,
II-Sanıklar … ve … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesi neticesinde,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık … tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Karar tarihinde başka suçtan Bafra T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda hükümlü olan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair talebi de bulunmayan sanık …’ın hükümlerin okunduğu son oturuma getirtilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 196. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanık … hakkında müştekiye yönelik hırsızlık suçunu işlendiğinden bahisle TCK’nın 142/1-a-c maddesinden cezalandırılması talebiyle kamu davası açıldığı halde, ek savunma hakkı verilmeden, aynı Kanun’un 142/1-b maddesi uyarınca mahkumiyetlerine karar verilmesi,
3- Sanık … hakkında, T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’ nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda sanık hakkında hükmedilen TCK’ nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve …’in temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sanık … yönünden diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 20/12/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.