YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/18836
KARAR NO : 2018/16895
KARAR TARİHİ : 25.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık … hakkında hırsızlık suçundan kurulan beraat hükmünün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, katılan … vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usûl ve kanuna uygun ve de takdire dayalı bulunan hükmün, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanıklar …, …, … ve … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanıkların, müştekiye ait inşaata girerek 3 adet kablo makarasını çalmaları şeklinde gerçekleşen eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesinde tanımlanan adet gereği açıkta bırakılan eşya hakkında hırsızlık suçunu oluşturmasına karşın, aynı Yasa’nın 142/1-b maddesi uyarınca cezalandırılmaları sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Kendisini vekille temsil ettiren katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar …, …, … ve … müdafileri ile katılan … vekilinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasına “1.500,00 TL vekalet ücretinin sanıklardan eşit şekilde alınarak katılana verilmesine” ve TCK’nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi’nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanması” cümleleri eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.