YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/18785
KARAR NO : 2018/16531
KARAR TARİHİ : 19.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık …’ın 07.05.2014 tarihinde kesinleşen Tekirdağ 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/238 Esas ve 2014/124 Karar sayılı ilamıyla 10 ay hapis cezasına ilişkin tekerrüre esas hükümlülüğü bulunduğu ve bu hükümde TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olduğunun anlaşılması karşısında, temyize konu dava nedeniyle ikinci kez mükerrir olan sanık hakkında anılan hükümlülüğün tekerrüre esas alınması ve hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi sırasında 5275 sayılı Yasa’nın 108/3. maddesi uyarınca ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması nedeniyle hükümlünün koşullu salıvermeden yararlanmayacağı hususunun karar yerinde belirtilmesi gerekirken, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmadığı Hatay 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 31/05/2012 tarihli, 2011/343 Esas ve 2012/201 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması ve sanık … hakkında adli sicil kaydında tekerrüre esas nitelikte daha ağır hükümlülüğü bulunduğu halde, daha az ceza içeren hükümlülüğün 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi uygulamasına esas alınması hususları aleyhe temyiz olmadığından ve hüküm tarihine kadar yapılan ve sanıkların sarfına sebebiyet verdiği yargılama giderleri toplamının, 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesine atıfta bulunan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL’den az olduğu halde yargılama giderlerinin sanıklardan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıklardan tahsili gereken yargılama giderlerinin yukarıda açıklanan terkin miktarından az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması ve hak yoksunluklarına hükmedilirken yanılgılı hüküm kurulmuş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde resen ve doğru olarak, TCK’nın 53. maddesinin 1. ve 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkün görüldüğünden ve Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararı da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanıklar … ve … müdafii ile sanık …’ın temyiz sebepleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 19.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.