Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2016/18446 E. 2018/16668 K. 20.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/18446
KARAR NO : 2018/16668
KARAR TARİHİ : 20.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanığın geçmiş dönemde okul olarak kullanılan ancak suç tarihi itibarıyla boşaltılmış ve kullanılmaz halde bulunan binanın bahçesinde bulunan istinat duvarının demirlerini keserek çalması şeklindeki eylemde, boş haldeki binanın halihazırda hizmet vermemesi, bu nedenle bu binanın kamu binası niteliğinin ortadan kalktığı gözetilerek TCK’nın 142/1-b maddesi yerine hatalı olarak TCK’nın 142/1-a maddesinden uygulama yapılması, netice ceza değişmeyeceğinden ve sonuca etkili olmadığından, Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık …’ün temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık … hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanıkların aşamalardaki savunmalarında suça konu binaya girdiklerini açıkça beyan etmeleri nedeni ile bu konuda tebliğnamede yer alan bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
1-Suça konu demirlerin alındığı yerin daha önceden okul olmasına rağmen suç tarihinde faal olmayan, boş bir bina olduğunun anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 116/2. maddesinde düzenlenen iş yeri dokunulmazlığı ihlali suçunun unsurlarının oluşmadığı anlaşılmakla, sanık …’ün beraati yerine, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ün temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 20/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.