Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2016/18402 E. 2018/17012 K. 26.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/18402
KARAR NO : 2018/17012
KARAR TARİHİ : 26.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın kilitli vaziyette bulunan aracı çalmaya teşebbüs eyleminin 5237 sayılı TCK.nun 142/1-b maddesindeki suçu oluşturmasına rağmen, aynı Yasa’nın 142/1-e maddesinden hüküm kurulması netice ceza değişmediğinden ve 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin 35. maddesinden sonra uygulanması suretiyle aynı Kanun’un 61/5. maddesine aykırı davranılması sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK’nın 53/3. maddesi uyarınca 53/1 maddede belirtilen bir kısım hak yoksunluklarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın cezasının ertelenmesi nedeniyle hak yoksunluklarının uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘Sanığın, mahkum olduğu hapis cezası ertelendiğinden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına, ” cümlesinin çıkarılması ile yerine ”Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan ve TCK’nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, T.C. Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanık … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
1-Katılanın kollukta alınan beyanında, olay günü saat 00.45 sıralarında babasına ait arabayı park ettiğini,arabanın içinde otururken ismini polis merkezinde öğrendiği Metin Oktay isimli şahsın çalıştığı şirkete ait otonun sol ön kapısını açmaya çalışırken gördüğünü, şahsa “ Ne yapıyorsun? “ dediğini, şahsın kendisini itekleyerek yere düştüğünü, yaya olarak kaçmaya başladığını, kendisinin de arkasından koştuğunu, bu esnada komşusunun arada biri var dikkat et dediğini, bu esnada sanık … Oktay‘ın park halindeki arabaların arasından çıktığını belirtmiş olması, sanığın da aşamalarda suçlamaları kabul etmemesi karşısında; sanığın hırsızlığa teşebbüs eylemine ne suretle iştirak ettiği açıklanmadan sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre;
2-Sanığın kilitli vaziyette bulunan aracı çalmaya teşebbüs eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesindeki suçu oluşturmasına rağmen, aynı Yasa’nın 142/1-e maddesinden hüküm kurulması,
3-5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin 35. maddesinden sonra uygulanması suretiyle aynı Kanun’un 61/5. maddesine aykırı davranılması,
4-Sanık hakkında; kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması, ve yine T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 26.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.