YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/17982
KARAR NO : 2018/15685
KARAR TARİHİ : 05.12.2018
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın yokluğunda verilen kararın usulsüz tebliğinden sonra öğrenme üzerine temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 2016/939 Esas, 2016/465 Karar ve 06.12.2016 tarihli kararında belirtildiği üzere; savunmasını bizzat yapacağını beyan eden ve kendisine müdafii atanması talebinde bulunmayan sanığın, gece vakti işlediği iddia olunan, kilitlenmek suretiyle altına alınmış olan eşya hakkında hırsızlık suçu için 5237 sayılı TCK’nın 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesiyle değişik 142/2-h maddesinde temel cezanın alt sınırının beş yıl hapis olarak öngörülmesi ve cezanın belirli bir oranda artırılmasına ilişkin TCK’nın 143. maddesinde düzenlenen nitelikli halin, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca zorunlu müdafii görevlendirilmesinde esas alınması gereken hapis cezasının hesaplanmasında dikkate alınamayacağı cihetle, yerel mahkemece sanığa zorunlu müdafii görevlendirmeksizin yargılamaya devam edilip hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığından, sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiğinden bahisle, bozma isteyen tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında hırsızlık suçundan temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h yerine 142/2-e olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Hükümlerde 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanması konusunda bir karar verilmemiş ise de, söz konusu maddenin hapis cezasına ilişkin mahkumiyetin kanuni sonucu olması nedeniyle infazda nazara alınması mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık …’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye kısmen uygun olarak ONANMASINA, 05.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.