YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/17933
KARAR NO : 2016/12844
KARAR TARİHİ : 07.12.2016
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık … ve müdafiinin 17/06/2016 tarihli mahkumiyet hükmünü süresinde temyiz ettikleri; ancak sanık …’ın Pınarhisar Kapalı Ceza İnfaz Kurumu aracılığıyla gönderdiği 10/10/2016, 17/10/2016, 21/10/2016 tarihli dilekçeleriyle dosyanın onaylanmasını, temyiz talebinden feragat ettiğini belirtmesi, sanığın dilekçe tarihinde reşit olduğu ve iradesinin müdafiden üstün olduğu dikkate alınarak, temyiz talebinden feragat nedeniyle dosyanın incelenmeden mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE, 17/08/2016 günlü Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 671 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 32. maddesi ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’a eklenen geçici madde 6 ile getirilen düzenleme de dikkate alındığında, sanık … hakkında hükmolunan ceza ve tutuklu kalınan süreye göre TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu ya da hükümlü değilse derhal salıverilmesi için Pınarhisar Cumhuriyet Başsavcılığına müzekkere yazılmasına,
II-Sanık … hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden ve sanığın adli sicil kaydında yer alan Osmaneli Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2011/5 Esas ve 2012/52 Karar sayılı ilamıyla hükmolunan 4 ay hapis cezası ile mahkumiyete ilişkin, 04.09.2012 tarihinde kesinleşen ilamın 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi uyarınca tekerrüre esas bulunduğunun gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık …’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 07.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.