YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/17923
KARAR NO : 2018/16896
KARAR TARİHİ : 25.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanık …’ın 27/11/2014 tarihinde eski hale getirme talepli temyiz dilekçesi gönderdiği, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 311. maddesine göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde bulunulması halinde, inceleme merciinin Yargıtay’ın ilgili dairesinin olduğunun anlaşılması karşısında; hukuki dayanaktan yoksun olan 18/12/2014 tarih, 2014/25 Esas ve 2014/264 Karar sayılı ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Sanık …’ın yokluğunda verilen 22/10/2014 tarihli hükmün, sanığın savunması sırasında bildirdiği bilinen son adresinde 10/11/2014 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiğinin anlaşılması karşısında, sanığın geçerli bir sebebe dayanmayan eski hale getirme istemi ile 22/10/2014 tarihli hükme yönelik süresinde olmayan temyiz isteminin 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi gereğince temyiz talebinin tebliğnamaye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanıklar …, …, … ve … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık … ve müdafii, sanık … müdafii ile sanıklar … ve …’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 25/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.