YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/17727
KARAR NO : 2018/17038
KARAR TARİHİ : 26.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Dosya içerisinde bulunan ve olay anını gösteren kamera görüntülerine göre, sanıkların tanınmamak için yüzlerine kar maskesi takarak katılana ait iş yerinden suça konu malları çaldıklarının anlaşılması karşısında; sanıkların eylemlerinin TCK’nın 142/2-f maddesinde düzenlenen ”Tanınmamak için tedbir alarak veya yetkisi olmadığı hâlde resmî sıfat takınarak hırsızlık” suçuna uyduğu gözetilmediği anlaşılmakla; Yargıtay CGK’nun niteleme konusunda hatalı uygulamaya dair 2012/1-1563 Esas ve 2013/123 karar sayılı, kararında belirtildiği gibi aleyhe temyiz olmayan hallerde suçun niteliğinde yanılgıya düşüldüğü belirlendiğinden cezanın tür ve miktarı yönünden, kazanılmış hakkı saklı tutmak şartıyla hükmün bozulmasına karar verilmesi gerektiği şeklindeki kabul ve ilke de dikkate alınarak, sanıkların eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nın 142/2-f maddesindeki suçu oluşturduğu halde, aynı Yasa’nın 142/1-b. maddesi ile uygulama yapılması suretiyle suçların vasfında hataya düşülerek yazılı şekilde hükümler kurulması,
2-Sanık …’ın UYAP’tan alınan güncel adli sicil kaydına göre, Kadıköy 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2000/38 Esas, 2000/150 Karar numaralı, 01.06.2000 kesinleştirme ve 27.02.2009 infaz tarihli, TCK’nın 148. maddesinden verilen 8 yıl 13 ay 10 gün hapis cezası ve Sanık …’un UYAP’tan alınan güncel adli sicil kaydına göre, Gebze 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2002/11 Esas, 2004/581 Karar numaralı, 14.12.2004 kesinleştirme ve 17.11.2005 infaz tarihli, TCK’nın 493/1. maddesinden verilen 1 yıl 14 ay 20 gün hapis cezası ile mahkumiyete ilişkin ilamların tekerrüre esas olmasına karşın, sanıklar hakkında TCK’nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmaması,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve … müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış hakkının gözetilmesine, 26.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.