Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2016/16181 E. 2018/13918 K. 06.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/16181
KARAR NO : 2018/13918
KARAR TARİHİ : 06.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında, katılan …’e yönelik mala zarar verme suçundan zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
I-Sanık hakkında, katılan …’a yönelik mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL’ye kadar olan adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi gereğince sanık … …’ın temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında, katılanlar … ve …’e yönelik hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan …’in iş yerinde toplam 5.250,00 TL değerinde malın çalınması karşısında, hırsızlık suçuna konu eşyanın önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı ve suçun işleniş biçimi dikkate alınarak 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması; 16.12.2011 tarihli kamera kayıtları inceleme tutanağı ile 20.12.2011 tarihli CD izleme tutanağına göre, katılanlara yönelik iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarının birden fazla kişiyle birlikte işlendiklerinin anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında 119/1-c maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayinleri; sanık hakkında, Bucak Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/346 Esas, 2010/165 Karar sayılı ilamıyla ”Nitelikli hırsızlık” suçundan verilen ve 2 yıl 4 ay hapis cezasını içeren, 28.10.2010 tarihinde kesinleşen, tekerrüre esas hükümlülüğü bulunduğu ve bu hükümde TCK ‘nın 58. maddesinin uygulanmış olduğunun anlaşılması karşısında, temyize konu dava nedeniyle ikinci kez mükerrir olan sanık hakkında anılan hükümlülüğün tekerrüre esas alınması ve hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi sırasında 5275 sayılı Yasa’nın 108/3. maddesi uyarınca ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması nedeniyle hükümlünün koşullu salıvermeden yararlanmayacağı hususunun karar yerinde belirtilmesi gerekirken, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmadığı ve daha az cezayı içeren Denizli (Kapatılan) 4. Sulh Ceza Mahkemesinin 2009/645 Esas ve 2010/34 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması, aleyhe temyiz bulunmadığından ayrıca Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının kapsam ve içerik itibarıyla, infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık … …’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 06/11/2018 günü oy birliğiyle karar verildi.