YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/16130
KARAR NO : 2018/13789
KARAR TARİHİ : 05.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın eylemine uyan ve 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik öncesi suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b maddesine konu hırsızlık suçundan cezalandırılması gerekirken dosya kapsamına aykırı yazılı şekilde aynı Kanun’un 141/1 maddesi uyarınca cezalandırılması,
2-Sanığın adli sicil kaydının incelenmesinden Bakırköy 9. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 21/05/2013 tarih, 2013/141 Esas ve 2013/522 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1 ve 143. maddelerine konu hırsızlık suçundan dolayı aldığı ve 03/06/2013 tarihinde kesinleşen 10 ay 25 gün hapis cezası ile mükerrir olduğu, sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nın 58/6-7. maddesi uyarınca, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 tarih, 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları kapsam ve içerik itibarıyla değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-Hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 324/4. maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL’den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının gözetilmesine, 05/11/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.