Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2016/14296 E. 2018/15613 K. 03.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/14296
KARAR NO : 2018/15613
KARAR TARİHİ : 03.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekinin aşamalardaki ifadesine göre, sanığın suça konu markette kasiyer olarak çalışan müştekiye önce bir adet 200,00 TL’lik banknotu bozdurmak için uzattığı ve bozuk para olarak iki adet 100,00 TL’lik banknot aldığı ancak daha sonra para bozdurmaktan vazgeçtiğini söyleyip iki adet 100,00 TL’lik banknotu uzatıp bankonun üzerine koyduğu, müştekinin de sanığın daha önce verdiği 200,00 TL’lik banknotu yazar kasadan almak için yöneldiği sırada banko üzerinde bulunan 100,00 TL’lik banknotlardan birini hızlıca alması şeklinde gelişen eylemin üstte veya elde taşınan bir eşyaya karşı olarak özel bir beceri ile gerçekleştirilmemiş olması karşısında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanık lehine olduğu anlaşılan TCK’nın 142/1-(b) maddesine uyduğu gözetilmeden, hatalı nitelendirme ile yazılı şekilde TCK’nın 142/2-(b) maddesinden hüküm kurularak fazla ceza tayin edilmiş olması,
2-Kabule göre de; suç tarihinde TCK’nın 142/2-(b) maddesinde tanımlanan suç için öngörülen cezanın alt sınırının 3 yıl hapis cezası olduğu, sanık hakkında da takdiren alt sınırdan ceza verildiği belirtilmesine rağmen yasal alt sınırın da altında olarak 2 yıl hapis cezasına hükmedilmek suretiyle eksik ceza tayin edilmiş olması,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ve o yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 03/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.