Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2016/14090 E. 2018/13703 K. 01.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/14090
KARAR NO : 2018/13703
KARAR TARİHİ : 01.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Kovuşturma aşamasında şikayetçi olmadığını beyan eden mağdurun gerekçeli karar başlığında şikayetçi olarak yazılması,
2-5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 232. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında sanığın gözaltında kaldığı tarih ve süre yazılması gerekirken yazılmaması,
3-Suç tarihi “06/06/2014” olmasına rağmen, gerekçeli karar başlığında hatalı olarak “05/06/2014” yazılması,
4-Dosya kapsamına göre sanığın daha önceden tanıdığı mağdura telefon ile ulaşarak suça konu kamyonu soruşturma aşamasında mağdura geri verdiği, her ne kadar hırsızlık eylemi nedeniyle kamyonun direksiyon kutusunda hasar oluşmuşsa da bu zararın da bilahare kovuşturma aşamasında sanık tarafından giderildiğinin mağdur beyanıyla sabit olduğu anlaşılmakla, soruşturma aşamasında yapılan kısmi iade nedeniyle mağdurun sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168/1-4. maddesi uyarınca etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rıza gösterip göstermediği sorularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi ile mağdurun kısmi iade nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rıza göstermesi durumunda zararın soruşturma aşamasında giderildiği kabul edilerek 5237 sayılı TCK’nın 168/1. maddesinin uygulanması, rıza göstermemesi durumunda mağdurun zararının kovuşturma aşamasında giderildiği kabul edilerek 5237 sayılı TCK’nın 168/2. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde doğrudan 5237 sayılı TCK’nın 168/2. maddesi uygulanarak hüküm kurulması,
5-Hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL’den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’nın temyiz talebi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 01/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.