YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/12382
KARAR NO : 2018/14289
KARAR TARİHİ : 08.11.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık … hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında kurulan hükümde 5237 sayılı TCK’nın 43. maddesi gereği artırıma gidilmesi gerektiğinin düşünülmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış, Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık …’nun temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanıklar …, …, …, …, …, hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Dosya içeriği ve oluşa göre, sanık …’un beyanları ile sanıklar, …, …, … ve …’un katılana ait iş yerinden kablo hırsızlığı olaylarına katıldıkları ve bu kabloları sanık …’na sattıklarının anlaşıldığı, sanık …’un anlatımları ile de sanıklar … ve … ile birlikte katılana ait iş yerinden birden fazla konvektör hırsızlığı eylemini gerçekleştirdikleri ve yine sanık … …’na sattıklarının anlaşılması, ancak her iki eyleminde hangi zaman diliminde işlendiğine dair kesin bir delilin bulunmaması karşısında;
1-Sanıklar … ve … hakkında TCK’nın 43/1. maddesi gereğince yerinde olmayan, yetersiz gerekçeyle artırım yapılarak fazla ceza tayini,
2-Olay yeri inceleme raporu ve katılanın anlatımlarına göre, suça konu yerin suç tarihi itibariyle faal olmayan, üretimin durdurulduğu, eski bir fabrika binası olduğunun anlaşılması karşısında; salt eşya muhafazası için kullanılan, herhangi bir ticari faaliyetin yürütülmediği ve/veya bir iş yerinin eklentisi niteliğinde olmayan yere girilmesinin iş yeri dokunulmazlığı suçunu oluşturmayacağı düşünülmeden, sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
3-Sanıkların eylemleri kabul etmedikleri, katılanın da suç saatine ilişkin bilgisinin bulunmaması karşısında; hırsızlık eyleminin gece vakti işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu gerekçeli kararda tartışılmadan TCK’nın 143. maddesinin uygulanması,
4-T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar …, …, …, …, …’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 08.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.