Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2016/11771 E. 2018/4141 K. 28.03.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/11771
KARAR NO : 2018/4141
KARAR TARİHİ : 28.03.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I)Sanık … hakkında katılan … ve müşteki …’a yönelik hırsızlık suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2)Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “eşit şekilde” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’nın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; “TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ve yargılama giderlerine ilişkin kısmının çıkartılması ile yerlerine “TCK’nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi’nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına” ve “Sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderleri oranında ayrı ayrı sorumlu tutulmalarına” cümlelerinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II)Sanık … hakkında katılan …’ya ve müşteki …’a yönelik işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından, sanık … hakkında katılan … ve müşteki …’a yönelik hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından ve suça sürüklenen çocuk … hakkında müşteki …’a yönelik hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde:
1)Karar tarihinde başka suçtan hükümlü bulunan ve “duruşmada hazır bulunmaktan bağışık tutulması” hususunda karar verilmemiş olan sanık …’ın, yokluğunda yargılamaya devamla hüküm kurulmak suretiyle, CMK’nın 196/1. maddesine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
2)Katılan … …’nın, iş yerini saat 18.30’da kapattığı, ertesi sabah 08.45’te açtığına yönelik beyanı ve sanıkların suç saatine ilişkin beyanlarının bulunmaması karşısında, eylemin gündüz vakti işlenmiş olduğunun kabulüyle 5237 sayılı TCK’nın 116/2. maddesi yerine anılan yasanın TCK’nın 116/4. maddesi uygulanmak suretiyle sanık … hakkında fazla ceza tayini,
3)Tüm aşamalarda atılı suçu kabul etmeyen suça sürüklenen çocuk … hakkında; diğer sanıkların atfı cürüm niteliğindeki beyanları dışında, cezalandırılmasını gerektirir her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği, şüpheden sanık yararlanır evrensel ilkesi de gözetilmek suretiyle beraatine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmeden yazılı şekilde üzerine atılı müşteki …’a yönelik hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyetine karar verilmesi,
4)Sanıkların hırsızlık yaptığı taksi durağının suç tarihinde faaliyet halinde bulunmadığı anlaşılmakla, sanık …’nın üzerine atılı işyeri dokunulmazlığının ihlali suçunun yasal unsurları oluşmadığından, sanığın beraati yerine yazılı şekilde cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kabule göre de;
5)T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
6)Suçu birlikte işleyen sanıklar ve suça sürüklenen çocuktan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “eşit şekilde” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve …’nın ve suça sürüklenen çocuk … müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sanık … bakımından diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenlerle isteme kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 28/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.