YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/10783
KARAR NO : 2018/17039
KARAR TARİHİ : 26.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanıklar … ve … hakkında, müştekiler …,…, … ve …’a yönelik hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelemelerinde;
Müşteki …’na karşı eylemde; inşaat şantiyesi içerisinden elektrik kablolarının çalınması eyleminin TCK’nın 142/1-e maddesi kapsamında kalmasına rağmen TCK’nın 142/1-b maddesi ile uygulama yapılması sonuç ceza değişmediğinden; Sanıklar …’un sabıka kaydına göre, daha ağır cezayı içeren Kayseri 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/03/2010 tarih, 2007/1043 Esas ve 2010/31 Karar sayılı nitelikli hırsızlık suçundan 2 yıl hapis cezasına ilişkin ilamın tekerrüre esas alınmaması ve …’nın sabıka kaydına göre, daha ağır cezayı içeren Adana 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/06/2007 tarih, 2007/265 Esas ve 2007/453 Karar sayılı nitelikli hırsızlık suçundan 2 yıl 6 ay hapis cezasına ilişkin ilamın tekerrüre esas alınmaması ve Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık … ve müdafii ile sanık … müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanıklar … ve … hakkında, müşteki …’e yönelik hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıkların, müştekinin traktör römorkundan, mazot bidonları çalması şeklinde gerçekleşen eylemlerinin; TCK’nın 141. maddesi kapsamında kaldığının anlaşılması karşısında;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK’nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca, “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun’un 35. maddesi ile değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun’un 253. maddesinde belirtilen esas ve usullere göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra, sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanık …’un sabıka kaydına göre, daha ağır cezayı içeren Kayseri 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/03/2010 tarih, 2007/1043 Esas ve 2010/31 Karar sayılı nitelikli hırsızlık suçundan 2 yıl hapis cezasına ilişkin ilamın tekerrüre esas alınmaması,
3-Sanık …’nın sabıka kaydına göre, daha ağır cezayı içeren Adana 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/06/2007 tarih, 2007/265 Esas ve 2007/453 Karar sayılı nitelikli hırsızlık suçundan 2 yıl 6 ay hapis cezasına ilişkin ilamın tekerrüre esas alınmaması,
4-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ve müdafii ile sanık … müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış haklarının korunmasına, 26.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.