Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2015/7958 E. 2015/11302 K. 17.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/7958
KARAR NO : 2015/11302
KARAR TARİHİ : 17.12.2015

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Zorunlu müdafiiliğe ilişkin CMK’nın 150. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak ayrıntıları Ceza Genel Kurulu’nun 18.03.2008 tarih 2008/9-7-56, 21.12.2010 tarih 2010/11-251-267 ve 20.03.2012 gün 2011/6-235-2012/110 Esas ve Karar sayılı kararlarında açıklandığı üzere, “Kendisine zorunlu savunman atandığından sanığın haberdar edilmediği durumlarda, zorunlu savunmana yapılan tefhim veya tebliğin kendisine bağlanan hukuki sonuçları doğurmayacağı; bu durumda zorunlu savunman, sanığın lehine bazı işlemler yapmış, örneğin temyiz dilekçesi vermiş olsa dahi, hükmün sanığa da tebliğ edilmesi ve onun tarafından temyiz dilekçesi verilmesi halinde, isteminin kabul edilmesi gerektiğinin” belirtilmesi karşısında;
… Çocuk Mahkemesi’nin 12.04.2011 tarihli hükmünün, anılan mahkemenin istemi üzerine atanan zorunlu müdafii Av. …’nün yüzüne karşı, suça sürüklenen çocuğun yokluğunda verilip, adı geçen müdafii tarafından süresi içerisinde temyiz edildiği ancak atanan müdafiiden suça sürüklenen çocuğun haberdar olmadığı anlaşıldığından;
1-Suça sürüklenen çocuk … ‘a kararın, başvurabileği yasa yolunu, türünü, süresini, merciini, sürenin ne zaman başlayacağını ve nerelere ne biçimde müracaat edebileceğine ilişkin açıklamayla birlikte tebliğ edilip, bilgisi dışında atanan müdafiinin temyizini kabul edip etmediği sorularak, süresi içerisinde temyiz isteminde bulunabileceği, bulunmadığı takdirde zorunlu müdafiinin açtığı temyiz davasının inceleneceği konusunda meşruhatlı tebligat çıkarılmasına,
2-Suça sürüklenen çocuk tarafından temyiz dilekçesi verilmesi durumunda, bu konuda ek tebliğname düzenlenerek incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE, 17.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.