Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2015/6474 E. 2015/9057 K. 11.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6474
KARAR NO : 2015/9057
KARAR TARİHİ : 11.11.2015

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın temyiz dilekçesinin içeriğine göre hırsızlığa teşebbüs suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Sanığın park halindeki kilitli araçtan hırsızlık yaptığının anlaşılması karşısında, eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1. maddesinin (b) bendine uyduğu gözetilmeden aynı maddenin (e) bendi ile hüküm kurulması sonuca etkili görülmediğinden ve sanığın adli sicil kaydında yer alan Kartal 2. Ağır Ceza Mahkemesine ait 1995/366 Esas ve 1997/27 Karar sayılı 15.10.1997 tarihinde kesinleşen ve henüz infaz edilmemiş cezası nedeniyle sanık hakkında TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Müştekinin 17/12/2009 tarihinde saat 18.00 sıralarında aracını kilitlemek suretiyle evinin önüne park ettiği, ertesi günü saat 07.30 sıralarında aracının başına geldiğinde aracın sağ ön kapısının açıldığını düz kontak yapılmaya çalışıldığını farkettiğini beyan etmiş olması karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 6/1-e maddesine uygun olarak, eylemin geceleyin işlendiğine dair duraksamaya neden olmayacak şekilde delil bulunmadığı gözetilmeden 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi ile uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘sanığın atılı suçu gece vakti işlediği anlaşıldığından 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi gereğince cezası takdiren 1/6 oranında artırılarak 7 hapis cezası ile cezalandırılmasına’’ ilişkin kısmın çıkartılarak, aynı Yasa’nın 142/1-e, 35. maddeleri gereğince sonuç cezanın 6 ay hapis cezası olarak belirlenmesi ile, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.