Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2015/6389 E. 2015/8733 K. 04.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6389
KARAR NO : 2015/8733
KARAR TARİHİ : 04.11.2015

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Suça sürüklenen çocukların, olay günü saat 17.36’da, … Otogarı’nda bulunan, müştekiye ait yolcu minibüsünün açık olan kapısından içeriye girerek, müzikçaların kumandasını çalmak şeklindeki fiillerinin, TCK’nın 142/1-c maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu, bu nedenle suça sürüklenen çocuklar hakkında CMK’nın 226. maddesine göre kendilerine ek savunma hakkı tanınarak, TCK’nın 142/1-c maddesinden dolayı hüküm kurulması gerektiği halde, anılan Kanun’un 141/1. maddesi gereğince karar verilmesi; ayrıca, çalınan kumandanın, polislerin kovalamacası sonucunda çocukların yakalanması suretiyle ele geçirilmesi, müştekinin de kumandayı çalanların polis tarafından kovalandığını görünce oraya gidip, kumandanın kendisine ait olduğunu söylemesi ve kumandanın polis merkezinde kendisine tesliminin gerçekleşmesi, bu şekilde etkin pişmanlık sonucunda değil, takip, tespit ve yakalama sonucunda suça konu eşyanın ilgilisine tesliminin gerçekleşmesine, bu suretle etkin pişmanlık şartlarının somut olayda gerçekleşmemesine rağmen, TCK’nın 168/1. maddesinin tatbiki, aleyhe temyiz olmadığından ve TCK’nın 61. maddesindeki düzenlemeye aykırı olarak, anılan Kanun’un 168. maddesinin, 31/3. maddesinden önce uygulanması ise sonuç cezayı değiştirmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; atılı suçun, suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Bu dava sebebiyle yapılan ve sosyal inceleme raporundan kaynaklanan bilirkişi ücreti, davetiye gideri ve talimat giderinden kaynaklanan, suça sürüklenen çocuklardan …’ın hissesine düşen 22,24 TL ve …’in hissesine düşen 19,99 TL’den, 11,89 TL’lik bilirkişi ücretlerinin Çocuk Haklarına Dair Sözleşme gereğince suça sürüklenen çocuklardan alınamayacak olması, ayrıca bu miktarlar düşüldükten sonra kalan tutarların ise, 6352 sayılı Yasa’nın 100. maddesi ile CMK’nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle, suça sürüklenen çocuklara yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar … ve … müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama gideri ile ilgili bölüm çıkarılarak yerine ”Bu dava sebebiyle suça sürüklenen çocuklar için yapılan yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. ve 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine” ibaresi eklenmek suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleri usûl ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.11.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.