Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2015/6103 E. 2015/8753 K. 05.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6103
KARAR NO : 2015/8753
KARAR TARİHİ : 05.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/185437
MAHKEMESİ : Ankara 10. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/03/2011
NUMARASI : 2010/750 (E) ve 2011/196 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın müştekinin aracının içinde torpido gözünü karıştırırken devriye görevi yapan polis memurlarınca görülüp yakalandığının ve hırsızlık suçunun teşebbüs aşamasında kaldığının anlaşılması karşısında, etkin pişmanlık koşullarının bulunmadığı gözetilmeden sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168. maddesi ile uygulama yapılması, sanık hakkında mala zarar verme suçu ile ilgili olarak 5237 sayılı Yasa’nın 62. maddesi ile uygulama yapılması sırasında hesap hatası sonucu 1 ay 20 gün hapis cezası yerine 1 ay 10 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini ve tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58/6-7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz sisteminin ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Kasten işlemiş olduğu suçlardan, hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, yalnızca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanıktan tahsiline karar verilen toplam 10 TL yargılama giderinin, 5271 sayılı CMK’nın 324/4 maddesine 6352 sayılı Kanun’un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda terkin edilecek miktar olan 20 TL’nin altında kaldığının anlaşılması karşısında, hazineye yükletilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
3-Adli emanette kayıtlı eşyaların müsaderesine karar verilmekle yetinilmeyip imhasına da karar verilmesi,
…/…
Bozmayı gerektirmiş, sanık A.. C..’un temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘’53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölümler çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlelerinin eklenmesi ve yargılama giderine ilişkin kısmın çıkartılarak yerine ”yargılama gideri olarak hesaplanan 10 TL’nin, 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun’un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda hazineye yükletilmesine” cümlesinin eklenmesi ve müsadere ile ilgili kısımdan ”ve imhasına” kelimelerinin çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.