YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/554
KARAR NO : 2015/1365
KARAR TARİHİ : 28.04.2015
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın, müştekinin, ikameti önüne, her hangi sabit bir yere kilitlemeden, açık alana park ettiği motosikleti çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin, TCK’nın 142/1-e maddesi kapsamında olduğu gözetilmeden, sanık hakkında kurulan hükümde aynı yasanın 141/1 maddesi ile uygulama yapılması ile sanığın tekerüre esas alınan… Asliye Ceza Mahkemesinin 11.3.2008 tarihinde kesinleşen 2008/38-353 Esas-Karar sayılı 7 ay 15 gün hapis cezası ile mahkumiyetine ilişkin ilamında, TCK’nın 58. maddesinin uygulandığının ve 5275 sayılı Yasanın 108/3. maddesi uyarınca ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda hükümlünün koşullu salıvermeden yararlanmayacağının anlaşılması karşısında; ikinci kez mükerir olan sanık hakkında hükmedilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi yerine yazılı şekilde karar verilmesi, karşı temyiz olmadığından; tekerrür uygulamasına esas alınan ilamın birden çok suça ilişkin cezayı içerdiği, bu halde yanlızca en ağır suça ilişkin cezanın tekerrür uygulamasına esas alınması gerektiği gözetilmeden, mahkemece, bahsi geçen ilamda hırsızlık suçu nedeniyle hükmedilen 7 ay 15 gün hapis cezası yanında ayrıca, mala zarar verme suçundan da hükmedilen 1 ay 3 gün hapis cezasının karar yerinde gösterilmiş olması infaz aşamasında gözetilmesi mümkün bulunduğundan bozma nedeni yapılmamış; sanık hakkında 18.5.2009 tarihli iddianame ile mala zarar verme suçu bakımında da cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının 2009/1397-358 Esas-Karar sayılı karar ile bu dosya ile birleştirilmesine karar verildiği ancak mala zarar verme suçu ile ilgili olarak her hangi bir karar verilmediği anlaşılmakla dava zamanaşımı süresi içinde bu suç yönünden karar verilmesi olanaklı kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ” ilişkin bölümün çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.