Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2015/5507 E. 2015/9031 K. 10.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5507
KARAR NO : 2015/9031
KARAR TARİHİ : 10.11.2015

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını bozma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve TCK’nın 58. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınan … Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2005/1150 Esas 2007/213 Karar sayılı 8.5.2007 tarihinde kesinleşen ilamında ceza süresi 2 yıl 6 ay olduğu halde hüküm kısmında ceza süresinin 1 yıl 7 ay 21 gün şeklinde gösterilmiş olması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; atılı suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekinin, suçtan doğan zararının, sanık yakalandıktan 1 gün sonra sanığın ailesi tarafından giderildiği yolundaki beyanı gözetildiğinde, iddianamenin kabulünden önce etkin pişmanlık gösterildiği anlaşılmakla, sanık hakkında atılı hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından ceza indirimine gidildiği sırada, TCK’nın 168/1 maddesi uyarınca yapılacak indirim oranının daha fazla olması gerektiği gözetilmeden 1/2 oranında indirim yapılmak suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
2-Konut dokunulmazlığının ihlali suçunun, suç tarihine göre, 5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma kapsamında olduğu, müştekinin yargılama aşamasında, sanıkla uzlaştıklarını beyan ettiği, aynı oturumda hazır bulunan sanığın da uzlaşmaya bir diyeceğinin olmadığı yolunda beyanda bulunduğunun anlaşılması karşısında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan açılan kamu davasının uzlaşma nedeniyle düşürülmesi yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde karar verilmesi,
3-Kasten işlemiş olduğu suçlar dolayısıyla hapis cezalarıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezalarından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 10.11.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.