YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/25487
KARAR NO : 2015/11303
KARAR TARİHİ : 17.12.2015
MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın tür ve miktarı bakımından, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğundan, suça sürüklenen çocuk S.. Ö.. müdafiinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Olay tarihinden bir gün sonra metruk bir evde madde bağımlısı gençlerin bulunduğu ihbarının yapılması üzerine kolluk görevlilerinin olay yerine intikal ettiği, olay yerinde bulunan suça sürüklenen çocuğun kaçtığı ancak kovalamaca sonucu yakalanabildiği, yapılan araştırmada söz konusu evin bahçesinde bir çuval kablonun ele geçirildiği ve önceden müracaatı bulunan müştekiye teslim edildiği olayda, suça sürüklenen çocuğun olay tutanağına yansıyan herhangi bir ikrar veya yer gösterme iradesinin bulunmadığı, olaydan sonra bizzat pişmanlık göstermek suretiyle çalınan eşyaların iadesi konusunda her hangi bir çaba içinde bulunmadığının anlaşılması karşısında, koşulları bulunmadığı halde suça sürüklenen çocuk hakkında TCK’nın 168. maddesi uygulanmak suretiyle ceza indirimine gidilmesi, karşı temyiz bulunmadığından; dosya kapsamına göre hırsızlığın yapımı devam eden 5 katlı inşaat halindeki binanın içerisinden gerçekleştirilmiş olması nedeniyle mahallinde keşif yapılarak söz konusu inşaatın kapı ve pencerelerinin bulunup bulunmadığı, bina vasfını kazanıp kazanmadığı, kabloları sökmek için kilitli olan ahşap kapıdan geçmenin zorunlu olup olmadığının tespit edilmesi ve sonucuna göre suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesinin uygulanması gerekip gerekmediği tartışılamadan yazılı şekilde karar verilmesi sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargılama gideri olarak hesaplanan 8 TL’nin, CMK’nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun’un 100. maddesiyle eklenen değişiklik gözetilerek, terkin edilecek miktar olan 20 TL’nin altında kaldığının anlaşılması karşısında, Hazineye yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk … müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısmın çıkartılarak yerine ”yargılama gideri olarak hesaplanan 8 TL’nin, CMK’nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun’un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda hazineye yükletilmesine ” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.