YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2313
KARAR NO : 2015/4507
KARAR TARİHİ : 24.06.2015
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsılzık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını ihlal, direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Görevi yaptırmamak için direnme suçunun, birden fazla görevli memura karşı zincirleme şekilde işlemesi karşısında; sanıklar hakkında TCK’nın 43/2. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanık … hakkında Sulh Ceza Mahkemesi’nin 24.10.2005 tarih, 2006/695 Esas- 2006/530 Karar sayılı 6136 sayılı Yasa’ya muhalefetten verilen 12.02.2008 tarihinde kesinleşen 3600 TL adli para cezasına dair ilamın tekerrüre esas olduğu gözetilmeden karar tarihi itibariyle kesin nitelikteki mala zarar verme suçu nedeniyle verilen adli para cezasına ilişkin Asliye Ceza Mahkemesi’nin 21.04.2009 tarihinde kesinleşen ilamının tekerrüre esas alınması,
2- 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasında yer alan ve koşullu salıverme tarihine kadar süren hak yoksunluğunun sadece sanıkların “kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından olduğunun gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve … müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık … hakkındaki hüküm fıkralarından TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak yerine “ Sulh Ceza Mahkemesi’nin 24.10.2005 tarih, 2006/695 Esas- 2006/530 Karar sayılı 6136 sayılı Yasa’ya muhalefetten verilen 12.02.2008 tarihinde kesinleşen 3600 TL cezasına dair ilamın tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, sanık hakkında hükmolunan cezaların 5237 sayılı TCK’nın 58/6-7.maddesi gereğince, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, infazdan sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına, ancak aleyhe temyiz bulunmadığından sanığın kazanılmış hakkı da gözetilerek tekerrüre esas alınan ilamdaki miktar bakımından kazanılmış hakkının korunmasına” cümlesinin eklenmesi ve sanıklar hakkındaki hükümlerden 53. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine ”53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.