YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2121
KARAR NO : 2015/7807
KARAR TARİHİ : 20.10.2015

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Cezasının ertelenmesine karar verilen sanıklar hakkında hükmedilen deneme süresinin mahkum olduğu 1 yıl 2 ay 17 gün ceza süresinden az olamayacağının gözetilmemesi suretiyle anılan Yasa’nın 51/3. maddesine aykırı davranılması,
2-5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrasına göre, uzun süreli hapis cezası ertelenenler hakkında, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde öngörülen kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğunun uygulanamayacağı, (e) bendinde düzenlenen hak yoksunluklarının ise uygulanmamasına karar verilebileceği gözetilmeden, yazılı şekilde TCK’nın 53. maddeye ilişkin uygulama yapılması
3-Suçları birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “müteselsilen” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar …, …, …’in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak,hüküm fıkrasında sanık hakkında, ertelenen ceza nedeniyle belirlenen 1 yıllık deneme süresinin “1 yıl 2 ay 17 gün “olarak düzeltilmeine, hüküm fıkrasından “TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına” ilişkin bölümün çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş oldukları suç için hapis cezalarıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca hak yoksunluğunun uygulanamayacağı” cümlesinin, yargılama giderlerine ilişkin bölüme ise “sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” alınmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.