Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2015/18103 E. 2015/3971 K. 16.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/18103
KARAR NO : 2015/3971
KARAR TARİHİ : 16.06.2015

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, her iki yakınana yönelik gerçekleşen mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1000 TL adli para cezasına ilişkin hükümlerin, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk … müdafiiinin temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçları ile hırsızlık suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
Suça sürüklenen çocuk hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılma yönünden değerlendirme yapılırken, tekrar suç işlemeyeceği yönünde olumlu kanaat gelmediğinden bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verildiği, 5237 sayılı TCK’nın 51/1-b maddesi uyarınca ertelemeye ilişkin şartlardan birinin de “sanığın suç işlemeyeceği yönündeki kanaat olduğu” dolayısıyla hükmün açıklanmasının geri bırakılması yönünden yaptığı değerlendirmede mahkeme kendisinde suça sürüklenen çocuk hakkında bu kanaatin oluşmadığını açıkça belirttiğine göre sanık hakkında erteleme hükümlerinin uygulama olanağı bulunmadığı anlaşılmakla tebliğnamedeki hırsızlık suçları yönünden bozma isteyen düşünce benimsenmemiş, suça sürüklenen çocuk hakkında, açıklanması geri bırakılan ilamda her iki yakınana yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde 5237 sayılı Tck’nın 143.maddesi gereğince 1/3 oranında arttırım yapıldığı ve buna göre sonuç cezanın 1 yıl 1 ay 10 gün olarak saptandığı, mahkemece açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerektiği düşünülmeden bu kez 143.madde uyarınca ¼ oranında arttırım yapılarak sonuç cezanın 1 yıl 15 gün olarak eksik bir şekilde belirlenmesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarından hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin yasa maddesinin 5237 sayılı TCK’nın 52/4.maddesi yerine 51/4. maddesi olarak gösterilmesi de yerinde düzeltilmesi olanaklı yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suça sürüklenen çocuk … müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin kısmen istem gibi ONANMASINA, 16.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.