Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2015/14613 E. 2015/3964 K. 16.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14613
KARAR NO : 2015/3964
KARAR TARİHİ : 16.06.2015

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Yakınana ait aracın kapısını zarar vererek açmak sureti ile hırsızlık suçunu işleyen sanık hakkında ilk olarak 12.10.2004 tarihinde 765 sayılı TCK’nın 493/1.maddesi gereğince 3 yıl hapis ceza ile mahkumiyetine karar verildiği, bu cezayı sanık müdafiinin temyiz ettiği ancak inceleme yapılmadan 5237 sayılı Yasanın yürürlüğe girmesi sebebi ile iade edildiği, yeniden başlanan yargılama faaliyeti sonucunda bu kez 15.06.2006 günlü karar ile sanığın 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezası ile mahkumiyetine karar verildiği bu kararın da yine sanık müdafii tarafından temyiz edildiği, kararın bu kez de 5278 sayılı Yasa ile değişik CMK 231. maddesinin değerlendirilmesi ve 765 sayılı TCK 493/1. maddesindeki hırsızlık suçu ile 5237 sayılı Yasanın 141, 142. maddelerindeki hırsızlık suçlarının farklı olduğu, sanık hakkında ayrıca mala zarar verme suçu yönünden de değerlendirme yapılarak lehe yasa belirlenmesi gerektiği hususlarından bozulduğu, mahkemenin bozmaya uyarak sanığa bu kez 5237 sayılı Yasanın 142/1-b ve 62. maddelri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve yine anılan Yasanın 151/1. maddesi uyarınca 3 ay hapis cezası verdiği; buna göre bozmadan sonra verilen cezaların toplamının 1 yıl 11 ay 10 gün olduğu ve ceza miktarının bir önceki kararda belirtilen 2 yıllık hapis cezasını aşmadığı, kazanılmış hakkın sonuç ceza üzerinden gözetilmesi gerektiği düşünüldüğünde sanığın temyizi sebebi ile kazanılmış hakkının ihlal edilmediği anlaşıldığından teblignamedeki bozma isteyen düşünce benimsenmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık … müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA, 16.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.