YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14358
KARAR NO : 2016/6186
KARAR TARİHİ : 27.04.2016
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyiz incelenmesinde:
Hükmolunan cezaların türü ve miktarına göre, 1412 sayılı CMUK’nun 5219 sayılı Yasa ile değişik 305/1. maddesi gereğince hükmün temyizi olanaklı bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca sanık …’ın temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde:
Sanığın müştekinin konutundan hırsızladığı malları depoya bıraktıktan sonra tekrar hırsızlık yapmak amacıyla müştekinin konutuna ikinci kez girdiğinin anlaşılması karşısında TCK’nın 43. maddesi gereğince cezasında artırım yapılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanması sırasında aynı maddenin birinci, ikinci ve dördüncü fıkralarındaki bazı sözcüklerin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının anılan Kanun maddesinin 1. fıkrasındaki ”hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak” hükmü gereğince infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık …’ın temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
III-Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesi:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye, hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın müştekinin konutundan hırsızladığı malları depoya bıraktıktan sonra tekrar hırsızlık yapmak amacıyla müştekinin konutuna ikinci kez girdiğinin anlaşılması karşısında TCK’nın 43. maddesi gereğince cezasında artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanık …’ın soruşturma aşamasında yakalandığında müştekiden çalınan bir kısım eşyaların yerini gösterdiği ve müştekinin zararının bir kısmının giderildiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerini düzenleyen 5237 sayılı Yasa’nın 168/1-4. maddesi gereğince kısmi iadeye müştekinin rızasının olup olmadığı belirlendikten sonra bu madde uyarınca cezasından indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, …’ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, sonuç ceza bakımından kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 27.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.