YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1262
KARAR NO : 2015/6106
KARAR TARİHİ : 17.09.2015
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
A-Sanık … ve … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde:
Hükmolunan cezaların nevi ve miktarına göre 21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5219 Sayılı Yasanın 3/B madde ve fıkraları ile değişik 1412 sayılı CMUK’nun 305/1. maddelerine göre hükmün temyizi kabil bulunmadığından 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca sanık … müdafi ve sanık …’ın temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE;
B-Sanıklar … ve … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince:
Sanıklardan …’ın suç konusu oto teybini yakalanmamak için yere attığı ve rızai bir iadenin sözkonusu olmadığının anlaşılması karşısında, etkin pişmanlık koşullarının bulunmadığı gözetilmeden sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168. maddesi ile uygulama yapılması ve tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık … hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58/6-7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz sisteminin ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanıkların 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanıkların kendi altsoyları yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyları haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Sanıkların paylarına düşen 15,48 TL yargılama giderinin, 5271 sayılı CMK’nın 324/4 maddesine 6352 sayılı Kanunun 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda terkin edilecek miktar olan 20 TL’nin altında kaldığının anlaşılması karşısında, hazineye yükletilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafi ve sanık …’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘’53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölümler çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanıkların mahkum oldukları hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3.maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmalarına’’ cümlelerinin eklenmesi ve yargılama giderine ilişkin kısmın çıkartılarak yerine ”sanıkların paylarına düşen 15,48 TL yargılama giderinin, 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanunun 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda hazineye yükletilmesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.09.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.