Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2015/12522 E. 2015/3974 K. 16.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/12522
KARAR NO : 2015/3974
KARAR TARİHİ : 16.06.2015

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
A-Sanıklar … ve … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde:
Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nın 50/5. maddesinde öngörülen düzenlemeye göre, hükmolunan cezanın türü ve miktarına göre, 1412 sayılı CMUK’nın 5219 sayılı Yasa ile değişik 305/1.maddesi gereğince hükümlerin temyizi olanaklı bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca sanıklar … ve … müdafiinin temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
B-Sanıklar … ve … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanıklar … ve … müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
C-Sanıklar … ve … hakkında işyeri dokunulmazlığını bozmak suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık …’ye ait doktor raporunda “hırsızlık ve mala zarar verme suçunun hukuki anlam ve sonuçlarını algıladığı ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince geliştiğinin” belirtildiği ancak rapordaki ifadenin işyeri dokunulmazlığını bozmak suçunu kapsamadığı anlaşılmakla, rapora ilişkin söz konusu eksikliğin giderilmesi gerekliliği,
2-Müştekiye ait işyerinin bahçesine girerek hırsızlık yapan sanıkların, işyerine izinsiz girmesinin, 5237 sayılı TCK’nın 116/1. maddesinde tanımlanan konut dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden “müstakil bir zarar” yaratmadığı, hırsızlık ve mala zarar verme suçundan ayrıca cezalandırılmalarına karar verildiği dikkate alındığında; konut dokunulmazlığının ihlali suçundan uygulama yapılırken, “müştekinin zararının karşılanmaması nedeniyle” biçiminde somut olay ile örtüşmeyen 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinde yer alan “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” müessesesinde, sanıklar yönünden yasanın öngördüğü objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeden, cezanın bireyselleştirilmesine yönelik kabul edilen ölçütlerle çelişir şekilde 5271 sayılı CMK’nın 231/5-14.madde ve fıkralarının uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2-Kabul ve uygulamaya göre de;
Müştekiye ait işyerinin bahçesine girerek buradan hırsızlık suçunu işleyen sanıkların birden fazla kişi olarak eylemlerini gerçekleştirdikleri anlaşılmakla,sanıklar hakkında TCK’nın 119/1-c maddesi ile uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve … müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son. maddesinin gözetilmesi, 16.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.