YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/12186
KARAR NO : 2016/4174
KARAR TARİHİ : 29.03.2016
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.320,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından suça sürüklenen çocuk … müdafiinin anılan suça yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yakınanın olay günü saat 19.00 civarında evden ayrıldığını ve saat 23.00’de eve döndüğünde hırsızlığı fark ettiğini söyleyerek müracatta bulunup olayın tam saati ile ilgili kesin bilgi veremediği, sanığın ise suç saatini Cumhuriyet Savcılığı’ndaki beyanlarında saat 19.30-20.00 arası, duruşma beyanlarında ise saat 21.30 civarı olarak bildirdiği, olay günü yaz saati uygulamasına göre güneşin saat 18.56’da battığı, 5237 sayılı Yasa’nın 6/1-e maddesindeki gece tanımı da gözönüne alındığında; sanığın suç saatine yönelik anlatımları arasındaki çelişki giderilmeden hakkında 5237 sayılı Yasa’nın 143. ve yine aynı Yasanın 116/4. maddelerinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 29.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.